Zakrycie otwartej gromady gwiazd M45 "Plejady" przez Księżyc (12:09.2025)

Zazwyczaj zakrycie konkretnej gwiazdy przez Księżyc nie jest przypadkiem. Ze względu na kilustopniowe nachylenie płaszczyzny orbity Księżyca do płaszczyzny orbity Ziemi zakrywa on swoją tarczą nie wszystkie gwiazdy widoczne na niebie lecz gwiazdy położone w pasie o szerokości ok. 10 stopni, który rozciąga sie po obu stronach ekliptyki, czyli pozornej drogi Słońca po niebosłonie.

Każdego miesiąca Księżyc będzie przechodził przed konkretną gwiazdą umiejscowioną w tym pasie, obserwowany z różnych części naszej planety. Lecz nie będzie to trwalo w nieskończoność - taki schemat nazywa się serią i może trwać kilka lat lub dłużej Po tym czasie Księżyc zacznie mijać gwiazdę na niebie nie zakrywajac jej swoją tarczą. Tak się szczęśliwie składa, że malownicza otwarta gromada gwiazd "Plejady", przypominająca kształtem słynny Wielki Wóz, znajduje się we wspomnianym pasie zodiakalnym i aktualnie jestesmy mniej więcej w środku trwania serii jej zakryć. Obecna seria zakryć Plejad rozpoczęła się we wrześniu 2023 roku i potrwa do lipca 2029 roku. Po 2029 roku Księżyc będzie przechodził na południe od Plejad, aż do rozpoczęcia kolejnej serii w 2042 roku.

Na dole artykuły prezentujemy zdjęcia wykonane z tarasu Obserwatorium przy pomocy aparatu Canon Ra i teleobiektywu 200 mm.

Zakrycie Wenus przez Księżyc (19.09.2025) – zjawisko astronomiczne polegające na tym, że Księżyc znajdujący się w jednej linii pomiędzy Wenus a ziemskim obserwatorem "zakrywa" tarczę Wenus. Nie każde takie zjawisko jest widoczne z terenu Polski co czyni je dość rzadkim do zaobserwowania. Nocne zakrycia Wenus widoczne w Polsce miały ostatnio miejsce 7 października 1988 r. oraz 1 grudnia 2008 r, zaś kolejne wystąpi dopiero 1 kwietnia 2044 r.

Dzienne zakrycia Wenus są również możliwe do zaobserwowania. Dzieje się tak z powodu dużej jasności powierzchniowej planety, którą łatwo odnaleźć na niebie za dnia, nawet wtedy kiedy znajduje się pozornie dość blisko tarczy Słońca.

19 września 2025 r. pogoda była łaskawa jedynie dla pierwszej połowy zjawiska - z powody zachmurzenia "odkrycie" Wenus nie mogło być zaobserwowane. Poniżej stopklatka i nagranie zjawiska zakrycia wykonane przez nasz główny teleskop ASA 600/4200.